Γεια σαςς! Τι κάνετε; Ελπίζω όλοι να είστε καλά. Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα βιβλίο που διάβασα μέσα στον Απρίλη κι αυτό είναι το Υγρές Νύχτες του Φρέντυ Γερμανού. Ένα ελαφρύ κι ευκολοδιάβαστο βιβλίο.
Πληροφορίες
Κατηγορία: Λογοτεχνία
Θεματική κατηγορία: Κοινωνικό
Έτος: 1998
Σελίδες: 155
Σειρά: Ελληνική Πεζογραφία
Επίσημη περίληψη
Η ιστορία της Δάφνης και του Τζόνυ είναι μια αληθινή ιστορία, που ο συγγραφέας την έζησε στην εφηβεία του "νύχτα πρός νύχτα".
Ξετυλίγεται στο "Ρίτς", ένα καμπαρέ του '51, με τα σαξόφωνα να σκεπάζουν τον απόηχο του Εμφυλίου κι έναν Αμερικανό αξιωματικό να ζει το ρομαντικό του πάθος με μια αμαρτωλή Ελληνίδα - την ώρα που η κυβέρνηση Πλαστήρα υπογράφει την εκτέλεση του Μπελογιάννη. Όλα αυτά μοιάζουν να μην έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους κι όμως είναι οι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Η Δάφνη δεν ήξερε τίποτα για την εποχή της, αλλά κάποια στιγμή θα πλήρωνε το τίμημά της, με τον ίδιο τρόπο που το πλήρωναν τότε όσοι άμαχοι σκοτώνονταν από αδέσποτες σφαίρες.
Η ιστορία της μοιάζει σε πολλά με την ιστορία της Νόρας, του Στάθη, της Όλγας, του Λεωνίδα και των άλλων αγριμιών που κυκλοφορούν γύρω της, στις σελίδες του βιβλίου αυτού. Είναι η χαμένη γενιά.
Ή, πιό σωστά, οι ανυποψίαστοι μιας χαμένης γενιάς. Οι "Υγρές Νύχτες" είναι το πρώτο βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού - το έγραψε ανάμεσα στα 17 και στα 26 του χρόνια, αλλά δεν το τύπωσε γιατί δεν έβρισκε εκδότη. «Τότε νόμιζα ότι έγραφα διηγήματα» λεει στον πρόλογο του». «Τώρα, βλέποντας το από την άκρη του τούνελ , νιώθω ότι έγραψα, πάλι, ένα βιβλίο εποχής. Μόνο που εδώ οι ήρωες, τα ιστορικά πρόσωπα του βιβλίου, είναι άνθρωποι που τους άγγιξα, στα 17 μου χρόνια, που περπάτησα δίπλα τους και που κάποια στιγμή σκούπισα με ένα μαντήλι τα δάκρυα τους. Τότε δεν είχαμε ακόμη χαρτομάντιλα....»
Ξετυλίγεται στο "Ρίτς", ένα καμπαρέ του '51, με τα σαξόφωνα να σκεπάζουν τον απόηχο του Εμφυλίου κι έναν Αμερικανό αξιωματικό να ζει το ρομαντικό του πάθος με μια αμαρτωλή Ελληνίδα - την ώρα που η κυβέρνηση Πλαστήρα υπογράφει την εκτέλεση του Μπελογιάννη. Όλα αυτά μοιάζουν να μην έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους κι όμως είναι οι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Η Δάφνη δεν ήξερε τίποτα για την εποχή της, αλλά κάποια στιγμή θα πλήρωνε το τίμημά της, με τον ίδιο τρόπο που το πλήρωναν τότε όσοι άμαχοι σκοτώνονταν από αδέσποτες σφαίρες.
Η ιστορία της μοιάζει σε πολλά με την ιστορία της Νόρας, του Στάθη, της Όλγας, του Λεωνίδα και των άλλων αγριμιών που κυκλοφορούν γύρω της, στις σελίδες του βιβλίου αυτού. Είναι η χαμένη γενιά.
Ή, πιό σωστά, οι ανυποψίαστοι μιας χαμένης γενιάς. Οι "Υγρές Νύχτες" είναι το πρώτο βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού - το έγραψε ανάμεσα στα 17 και στα 26 του χρόνια, αλλά δεν το τύπωσε γιατί δεν έβρισκε εκδότη. «Τότε νόμιζα ότι έγραφα διηγήματα» λεει στον πρόλογο του». «Τώρα, βλέποντας το από την άκρη του τούνελ , νιώθω ότι έγραψα, πάλι, ένα βιβλίο εποχής. Μόνο που εδώ οι ήρωες, τα ιστορικά πρόσωπα του βιβλίου, είναι άνθρωποι που τους άγγιξα, στα 17 μου χρόνια, που περπάτησα δίπλα τους και που κάποια στιγμή σκούπισα με ένα μαντήλι τα δάκρυα τους. Τότε δεν είχαμε ακόμη χαρτομάντιλα....»
Η γνώμη μου
Είναι ένα αρκετά καλό, κατά την άποψή μου, βιβλίο. Είναι διάφορες ιστορίες γύρω από ένα καμπαρέ την εποχή του 50. Είναι μικρές κι ευκολοδιάβαστες ιστορίες, αλλά σίγουρα αρκετά στενάχωρες επειδή είναι μετά από το 2ο παγκόσμιο πόλεμο κι όλες τις καταστροφές του. Ειδικά δύο ιστορίες εμένα μου ράγιζαν πραγματικά την καρδιά. Ενώ γενικά δεν είναι δυσνόητο βιβλίο, εγώ δεν κατάλαβα τη σχέση του συγγραφέα με τους υπόλοιπους ήρωες και πως ήξερε τόσες λεπτομέρειες για τις ιστορίες τους (εφόσον λέει ότι είναι βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα που έζησε ο ίδιος). Τέλος πάντων σε γενικές γραμμές η συγγραφή είναι πάρα πολύ καλή.
Η πρότασή μου
Σε όσους από εσάς σας αρέσουν να διαβάζετε ιστορίες μικρές με γεμάτο περιεχόμενο, έντονα πάθη και συγκινήσεις, πιστέυω πως θα σας αρέσει πολύ, ειδικά από ένα τόσο ταλαντούχο συγγραφέα. Οπότε σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Η βαθμολογία μου: 8.5/10
Γράψτε μου κάτω στα σχόλια αν έχετε διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο ή άλλο του συγγραφέα ή ποιο βιβλίο τελειώσατε εσείς τους προηγούμενους μήνες, γίνετε μέλη στο blog μου ώστε να γίνουμε μια μεγάλη παρέα και θα τα πούμε σε ένα επόμενο blog post! Φιλάκια!
Με αγάπη, Μαρίνα
~...Ό,τι μπορείς να ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις...~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου